Al enkele jaren zijn we vertrouwd met de term ‘edge computing’. Met de grootschalige uitrol van 5G krijgen we eindelijk de beschikking over een mobiel netwerk waarmee de volledige potentie van edge computing gebruikt kan worden. Maar het is niet allemaal hosanna. Pas op voor de valkuilen.
Een ongeluk zit in een klein hoekje. Iedereen die weleens achter het stuur van een auto zit, kent momenten waarop je beseft dat het maar nét goed is gegaan. Je reageert in een fractie van een milliseconde en voorkomt daarmee veel ellende. De zelfrijdende auto zit in precies dezelfde situatie. Een micromoment niet reageren en een ongeluk is niet meer te vermijden. Logisch dat deze automatische chauffeur het zich niet kan veroorloven om voor elke ‘beslissing’ afhankelijk te zijn van data die meer dan 4 à 5 ‘hops’ verwijderd, op een server in de cloud staat. Alle relevante data én de verwerking daarvan moet in de auto zelf beschikbaar zijn. Voílà: edge computing in een notendop.
Iedereen aan de edge device
De zelfrijdende auto is natuurlijk maar een voorbeeld. Edge computing: wie gebruikt het eigenlijk niet, kun je je beter afvragen. Iedereen die met een smartphone op zak loopt beschikt over de ideale – en krachtige – ‘endpoint’ met edge computing avant la lettre. Voor makers van applicaties ideaal. En met 5G komen zelfs bedrijfskritische toepassingen binnen handbereik.
Maar zoals elke nieuwe technologie, brengt ook edge computing uitdagingen en valkuilen met zich mee.
De vraag naar bandbreedte zal blijven stijgen. Hoe meer ‘edge computer’, waaronder ook de enorm toenemende aantallen IoT-devices, hoe meer data er getransporteerd moet worden. Edge computing vereist weliswaar minder data
per device, maar het aantal devices neemt zo snel toe, dat de additionele bandbreedte van 5G ook snel weer bezet zal zijn. Bovendien zullen de meeste edge devices ook informatie terug moeten sturen naar de cloud.
De gecentraliseerde cloud heeft zijn langste tijd gehad.
Om het aantal hops tussen dataopslag en edge device te verkleinen zullen er meer datacenters moeten komen, dichter bij de gebruikers. Die kunnen dan wel kleiner zijn, wat er dus op neerkomt dat de cloud veel meer gedecentraliseerd wordt. Maar dat vergt investeringen in nieuwe datacenters.
Beveiliging is een uitdaging.
En behoorlijk ook. Want hoe zorg je ervoor dat van al die miljoenen apparaten (smartphones, tablets, IoT) de beveiliging op orde is? In verreweg de meeste gevallen zijn ze niet eens van jou. Niet alleen de devices moeten voldoende beveiligd zijn, maar ook de infrastructuur, zodat data niet afgevangen kan worden of zelfs gewijzigd. Een systeem dat afhankelijk is van realtime data(verwerking) kan op basis van verkeerde informatie desastreuze beslissingen nemen.
Het komt er dus op neer dat er de komende jaren nog flink geïnvesteerd zal moeten worden in de randvoorwaarden voor edge computing.
Er is nog een ander dingetje om op te letten. De neiging is groot om de hoeveelheid data te beperken. Dat kan bijvoorbeeld door niet-relevante data op het edge device te laten en niet terug te sturen naar de cloud. Maar wie of wat beslist of data relevant is? Nemen we het voorbeeld van de zelfrijdende auto weer, dan zou je je kunnen voorstellen dat een stille, rechte weg geen relevante data oplevert. Maar je kunt óók heel veel leren van een lege weg. Al is het maar data die laat zien hoe de zelfrijdende auto zicht gedraagt met weinig tot geen prikkels van buitenaf. Het vergt dus een nauwkeurige afweging welke data je heen en weer stuurt.
Ben jij na het lezen van dit verhaal enthousiast geworden en wil je weten wat wij voor jou kunnen betekenen? Bekijk dan hier onzevacatures.
